فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 3، شماره 3، پاییز 89 ، شماره پی در پی 9

تأملی در سبک شعر شاه نعمت الله ولی

صفحه (0 - 0)
غلامرضا مستعلی پارسا،محمد حسینایی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
شاه نعمت الله ولی (731-834 ﻫ ـ.ق)، از عارفان و شاعران مشهور سده هشتم و اوایل قرن نهم هجریست. او تألیفات زیادی به نثر و نظم به زبان فارسی و عربی دارد و از نظر نفوذ معنوی در تاریخ عرفان و فرهنگ و ادب ایران دارای منزلتی رفیعست.در دورۀ این شاعر، زبان فارسی رو به انحطاط دارد. امیران طرفدار شعر و ادب و شخصیتهای فرهنگ دوست بسیار اندکند و بدلیل حوادث ناگوار، روحیه مردم برای پذیرفتن تعالیم صوفیه آمادگی دارد. این شاعر به سرودن غزل اهتمام داشته، غزلیات او در مورد وحدت وجود و سرشار از اصطلاحات دینی، عرفانی و فلسفی است. زبان شعر او همان زبان ساده و صمیمی عراقی است. واژگان کهن فارسی و کلمات دشوار عربی در دیوان او دیده نمیشود. در این مقاله ویژگیهای سبکی شاعر مورد بررسی قرار گرفته است.

کلمات کلیدی
سبک , عارف , صوفی , حباب , دریا , موج